На базе саўгаса «Белавусаўшчына» Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці 21 жніўня 1956 г. была створана Брэсцкая дзяржаўная абласная сельскагаспадарчая станцыя, падначаленая Дзяржаўнаму аграпрамысловаму камітэту БССР. З 1986 г. з’яўлялася галаўной арганізацыяй Брэсцкага навукова-вытворчага аб’яднання па сельскай гаспадарцы.

Пасля Вялікай Айчыннай вайны меліярацыйна-аднаўленчыя работы ў Жабінкаўскім раёне Брэсцкай вобласці пачаліся ў 1948 г. і вяліся на аб’екце «Чорны роў». Арганізацыяй і правядзеннем работ кіраваў раённы меліяратар Міхаіл Данілавіч Яроцкі. Неабходнасць у правядзенні меліярацыі была выклікана развіццём сельскай гаспадаркі раёна, якое патрабавала ўвядзення ў абарот новых плошчаў зямель.

Анатоль Уладзіміравіч Зыбянок нарадзіўся 26 сакавіка 1949 г. у г. Іванаве Брэсцкай вобласці. Дзед па бацькоўскай лініі паходзіў з Брагіншчыны, у час Першай сусветнай вайны служыў прапаршчыкам, застаўся жыць у Іванаве. Ад дзеда Анатоль навучыўся многім словам лабурскага жаргону. Бацька Анатоля — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Калектывізацыя сельскай гаспадаркі ў Іванаўскім раёне Пінскай (з 1954 г. Брэсцкай) вобласці была актыўна праведзена ў 1949–1950 гг. У 1949 г. у вёсцы Опаль з’явіўся калгас «Радзіма». 26 жніўня 1950 г. да яго былі далучаны калгасы «Серп і молат» (Туляцічы) і «1 Мая» (Лядавічы). Старшынёй узбуйненага калгаса «1 Мая» стаў Аляксандр Яфімавіч Галавешкін, які да гэтага працаваў загадчыкам зямельнага аддзела Іванаўскага райвыканкама. Выгады ўзбуйнення былі відавочнымі. У гаспадарцы ў некалькі разоў узрасла ўраджайнасць сельскагаспадарчых культур і павялічыўся іх валавы збор. Павялічылася пагалоўе кароў, свіней, коней і павысілася іх прадуктыўнасць. Быў пабудаваны завод па вырабе цэглы і вапны, новыя калгасна-брыгадныя двары ў Опалі і Лядавічах, быў адкрыты радыёвузел.

Для забеспячэння піваварных прадпрыемстваў якасным соладам на мяжы 1970–1980-х гг. было прынята рашэнне пабудаваць соладавы завод у г. Іванаве Брэсцкай вобласці. Будаўніцтва прадпрыемства пачалося ў 1981 г. Першым яго дырэктарам стаў Анатоль Уладзіміравіч Зыбянок. Будаўніцтва расцягнулася на восем гадоў.

Гісторыя Кобрынскага масларобна-сыраробнага завода бярэ пачатак у кастрычніку 1939 г. Першае ў г. Кобрыне Брэсцкай вобласці прадпрыемства па вырабе малочнай прадукцыі было арганізавана ў будынку, які належыў кавалерыйскім войскам царскай арміі і знаходзіўся пабач з чыгуначным вакзалам. Першым дырэктарам быў У. П. Башкіраў. Не паспела прадпрыемства як след умацавацца, пачалася Вялікая Айчынная вайна. У перыяд нямецка-фашысцкай акупацыі завод быў разрабаваны і знішчаны.

У в. Магільна Іванаўскага раёна Пінскай (з 1954 г. Брэсцкай) вобласці 25 чэрвеня 1949 г. 59 сялянскіх гаспадарак з агульнай колькасцю 169 чалавек на першым арганізацыйным сходзе аб’ядналіся ў сельскагаспадарчую арцель, якая 9 ліпеня рашэннем выканкама Іванаўскага раённага Савета дэпутатаў працоўных была зарэгістравана пад назвай «Маладая гвардыя». Старшынёй арцелі прызначылі Платона Ігнатавіча Манюка, старого бальшавіка, члена КПЗБ. Развівацца ў няпростых умовах пасляваеннай Беларусі было вельмі складана, але працаўнікі калектыўнай гаспадаркі здолелі гэта зрабіць. У 1950 г. у калгасе былі створаны 4 фермы: буйной рагатай жывёлы, авечкагадоўчая, свінагадоўчая і птушкагадоўчая.

Сцяпан Мікалаевіч Шыкалай нарадзіўся ў 1939 г. у вёсцы Моталь Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці. Яго бацька, Мікалай Фёдаравіч Шыкалай, загінуў на фронце, калі Вялікая Айчынная вайна ўжо набліжалася да канца — 27 сакавіка 1945 г. у Польшчы. Чатырнаццацігадовым хлопчыкам Сцяпан Шыкалай пачаў сваю працоўную дзейнасць — падсобным рабочым у каўбасным цэху райспажыўсаюза.

Мікалай Сцяпанавіч Шыкалай нарадзіўся 8 кастрычніка 1964 г. у вёсцы Моталь Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці. У 1987 г. скончыў Беларускі інстытут механізацыі сельскай гаспадаркі па спецыяльнасці інжынер-электрамеханік. З 1987 г. працаваў старшым энергетыкам Іванаўскага міжкалгаснага лясгаса. З 1988 па 1991 гг. — вадзіцель вытворчага кааператыва «Моталь», з 1993 па 2006 гг. — галоўны інжынер ВК «Моталь».

Будаўніцтва мясакансервавага камбіната ў г. Бярозе Брэсцкай вобласці пачалося ў лістападзе 1972 г. па праекце Мінскага філіяла «Ленгипромясомолпроект» і вялося ў некалькі этапаў. Плошча тэрыторыі камбіната складае 20,2 га. У 1975 г. набыты халадзільнік 4 тыс. т адначасовага захоўвання мяса; у 1976 г. запушчаны мясатлушчавы цэх магутнасцю 120 т мяса у змену і другая чарга халадзільніка ёмістасцю 400 т адначасовага захоўвання мяса; у 1977 г. пачаў работу мясаперапрацоўчы цэх з выпускам каўбасных вырабаў 15 т у змену, паўфабрыкатаў і фасаванай прадукцыі 15–20 т (45 т перапрацаванага мяса ў змену).